Υπάρχει και εκείνο το κομμάτι της συστημικής δημοσιογραφίας: το αριστερό, το “μαχητικό”, το “εναλλακτικό”, το τάχα “αδιάφθορο”. Η “ευαίσθητη”, η λαϊκά “ανήσυχη” δημοσιογραφία που αγωνιά για τον κοινωνικό πόνο, στις εποχές που τα μνημόνια δεν ψηφίζονται από τα αριστερά αφεντικά τους και δεν είναι προϊόντα “αδίστακτων εκβιασμών” μετά από κάλπικα δημοψηφίσματα.
Υπάρχει εκείνο το κομμάτι της συστημικής δημοσιογραφίας που μέμφεται την αστυνομική καταστολή και τον κρατικό αυταρχισμό, που “κόπτεται” για το δικαίωμα στην λαϊκή διαμαρτυρία, μόνο βέβαια στις τετραετίες που δεν βρίσκονται τα αφεντικά της στο τιμόνι της κυβερνητικής διαχείρισης και προσμένουν υπομονετικά στην (επανα)αναρρίχηση τους, αντιπολιτευόμενα ψηφοθηρικά προς τέρψιν των “κινημάτων”, την κυβερνώσα δεξιά.
Είναι εκείνη η “δημοσιογραφία” που επί 4.5 χρόνια διακυβέρνησης από το μνημονιακό μόρφωμα του ΣΥΡΙΖΑ έκανε την μούγκα στους κάθε λογής Πανούσηδες και Τόσκες. Που δεν “έβλεπε” τις εκκενώσεις δεκάδων καταλήψεων ανά την Ελλάδα, αφού άλλωστε δεν συνοδεύονταν από “επικοινωνιακά σόου” όπως ομολογούσε ο Τσίπρας. Που συγκάλυπτε κατ’ εντολή του υπουργείου προ.πο. δολοφονικά χτυπήματα κατά 16χρονων διαδηλωτών (βλ. Κώστα Μπ.). Που απέκρυπτε την αρπαγή και τα βασανιστήρια παιδιών από την αστυνομία, όπως στην περίπτωση του γιου των μελών του Επαναστατικού Αγώνα Βίκτωρα-Λάμπρου.
Είναι αυτή η “δημοσιογραφία” που σήμερα προβάλλει σωρηδόν τις ειδήσεις, τα “μαχητικά” ρεπορτάζ, τις ανταποκρίσεις, τα ζωντανά πλάνα και τις εικόνες “σοκ” αιμόφυρτων διαδηλωτών. Που αγκαλιάζει στοργικά τα θύματα της κρατικής βίας, τα περιβάλλει με (ένοχο) “ενδιαφέρον”, αναδεικνύει τις ιστορίες τους, προβάλλει τα βιώματά τους, τους δίνει “φωνή” και καταδικάζει αφειδώς τα βασανιστήρια της αστυνομίας, μέχρι να μετατραπεί εκ νέου σε κυβερνητικό δημοσιογραφικό φερέφωνο.
Όλο αυτό το συρφετό της “αριστερής δημοσιογραφίας” επιχείρησε να αναχθεί και να παγιωθεί σε μιντιακό κατεστημένο κατά την θητεία του ΣΥΡΙΖΑ με κυβερνητική τροφοδότηση και παροχή ζεστού χρήματος από την συριζέικη διαπλοκή. Να ξεπλύνει τα μνημόνια, την συρρίκνωση των εργατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, να ρίξει σκοτάδι στις τακτικές καταστολής που ακολουθήθηκαν απ’ το 2015. Να αποτελέσουν το “αντίβαρο” της μιντιακής μηχανής της Ν.Δ., ως άλλοι, (αριστεροί) Πορτοσάλτε, αντίστοιχης και ίσως υπερβαίνουσας χυδαιότητας.
Χαρακτηριστικός εκπρόσωπος και υπηρέτης αυτής της μορφής δημοσιογραφίας είναι ο μεγαλοεκδότης και ιδιοκτήτης του documento και του κουτιού της πανδώρας Κώστας Βαξεβάνης. Κουμπάρος του αρχιεραία της διαπλοκής πρώην υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Παππά, καλοταϊσμένος από εκατομμύρια “χορηγήσεων” από την απελθούσα κυβέρνηση και υπερδιαφημισμένος ως “αντισυστημικός”, ο Βαξεβάνης δεν είναι παρά ένας εκπρόσωπος αστικών συμφερόντων, ενίοτε ανταγωνιστικών με άλλα, αναμφίβολα εξίσου βρώμικα αστικά συμφέροντα.
Ως εργοδότης, ο Βαξεβάνης είναι γνωστός για τις πρακτικές του. Είναι γνωστός για τις απολύσεις εργαζομένων, συχνά φρονηματικές, όταν αυτοί δεν ακολουθούν την κομματική γραμμή της κουμουνδούρου.Ο Βαξεβάνης από την μία πουλάει “αντικαθεστωτισμό” (όταν δεν βρίσκεται στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ) για να βγάλει και αυτός το “ψωμί” του και από την άλλη τα παίρνει χοντρά από τους κάθε λογής Καλογρίτσες για να εξασφαλίσει και τον αστακό του. Την ίδια ώρα αφήνει απλήρωτους εργαζομένους γκρινιάζοντας που οι δεξιοί κυβερνώντες δεν τον συμπεριλαμβάνουν στις διαβόητες “λίστες Πέτσα”. Φαίνεται, καλόμαθε κατά τα προηγούμενα χρόνια.
Από την πλευρά μας, ως Πρωτοβουλία Αναρχικών Αγίων Αναργύρων – Καματερού, πάντα στο πλάι των ταξικών συμφερόντων και των εργατικών διεκδικήσεων, δεν μπορούμε παρά να στηρίξουμε την συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τα γραφεία του ομίλου Βαξεβάνη. Να βροντοφωνάξουμε “ίδια είναι τα αφεντικά, δεξιά και αριστερά” και να καλέσουμε στην κινητοποίηση. Να λογαριαστούμε με τους κάθε λογής Βαξεβάνηδες, τους κάθε λογής υπηρέτες του καπιταλισμού και του κράτους, όποια προβιά κι αν φοράνε για να καλύψουν τις βρωμιές τους.
Αλληλεγγύη στους απλήρωτους και απολυμένους εργαζομένους του εργοδοτικού κάτεργου Βαξεβάνη
Κλωτσιές στους τιμητές του αριστερού μνημονίου
*Το κείμενο-κάλεσμα της Συνέλευσης εργαζομένων/ανέργων/φοιτητών ΜΜΕ – Κατάληψη ΕΣΗΕΑ βρίσκεται εδώ
