Σήμερα το απόγευμα πραγματοποιήθηκε από ομάδα μελών μας παρέμβαση εντός του Σκλαβενίτη του Καματερού, στο κατάστημα που ένας εργαζόμενος αποθήκης εξαιτίας των συνθηκών εργασίας έχασε την ζωή του εν μέσω καύσωνα τον προηγούμενο Ιούλιο. Κατά την διάρκεια της παρέμβασης ανοίχτηκε πανό, μοιράστηκαν και διαβάστηκαν κείμενα σε ντουντούκα, πετάχτηκαν τρικάκια και φωνάχτηκαν συνθήματα.
Οι δράσεις θα συνεχιστούν.
Παραθέτουμε την ανακοίνωση που μοιράστηκε και θα ακολουθήσει βίντεο από την παρέμβαση
ΟΡΓΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΚΡΟ ΕΡΓΑΤΗ
ΣΤΟΝ ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ ΣΤΟ ΚΑΜΑΤΕΡΟ
Οι θάνατοι και τραυματισμοί εργαζομένων εν ώρα εργασίας, όλο και πληθαίνουν, αποτελώντας μια σχεδόν καθημερινή πραγματικότητα. Μιλάμε για τα αποκαλούμενα από τα στόματα των media και των θεσμικών παραγόντων υπερασπιστών του κράτους και του κεφαλαίου ως «εργατικά ατυχήματα». Κατά πόσο όμως, μια συνεχιζόμενη συνθήκη η οποία οφείλεται σε συγκεκριμένα αίτια μπορεί να αναγορεύεται σε «ατύχημα» και κατά πόσο μπορεί να περνάει στα ψιλά γράμματα της επικαιρότητας ή να αποκρύβεται και εντελώς; Και εν τέλει, από την δική μας την πλευρά, κατά πόσο μπορούμε να την θεωρούμε «κανονικότητα» και να συνεχίζουμε την ζωή μας, απλώς σαν να είναι μια Τρίτη, μέχρι να πληροφορηθούμε για τον επόμενο νεκρό εργάτη σε κάποιο άλλο εργοδοτικό κάτεργο;
Εμείς λοιπόν, μιλάμε για εργοδοτικά εγκλήματα, μιλάμε για ζωές εργατών που χάνονται στον βωμό των κερδών των αφεντικών. Και να εξηγήσουμε: εκατοντάδες κάθε ηλικίας άνθρωποι της εργατικής τάξης χάνουν κάθε χρόνο την ζωή τους εν ώρα εργασίας ως αποτέλεσμα των ελλιπών μέτρων ασφαλείας, της εντατικοποιήμενης υπερωριακής εργασίας, των αντίξοων και επικίνδυνων συνθηκών εργασίας ή ως αποτέλεσμα του συνδυασμού όλων των παραπάνω παραγόντων που επιβάλλει η καπιταλιστική κανονικότητα.
Πρόκειται, όχι για μεμονωμένες παραλείψεις και αμέλειες «κακών αφεντικών», ούτε για την «κακιά στιγμή και την μαύρη μας την μοίρα», αλλά για μία κοινή μοίρα των εργατών που τους επιφυλάσσει η καπιταλιστική κανονικότητα. Μια κανονικότητα που βασίζεται πάνω στην αρχή της αύξησης των κερδών των αφεντικών με το μικρότερο δυνατό κόστος για τα ίδια και με κάθε κόστος για τους εργαζομένους, ακόμη και την ζωή τους. Μια κανονικότητα που τα χρήματα για τα μέτρα ασφαλείας αποτελούν «νούμερα» προς μείωση και οι ώρες εργασίας και η αποδοτικότητα των εργαζομένων «νούμερα» προς αύξηση, πάνω στο ισοζύγιο του κέρδους. Μέσα σ΄αυτό το ισοζύγιο, οι ζωές και η υγεία των εργαζομένων αντιμετωπίζονται ως αναλώσιμο προϊόν.
Εδώ στις αποθήκες του Σκλαβενίτη στο Καματερό συνέβη τον Ιούλιο που μας πέρασε
μια τέτοια εργοδοτική δολοφονία.
Ένας εργαζόμενος αποθηκάριος μην αντέχοντας την ζέστη που επικρατούσε μέσα στις εγκαταστάσεις έχασε τις αισθήσεις του, με αποτέλεσμα να βρει τραγικό θάνατο. Το «καλό» αφεντικό Σκλαβενίτης όπως πλασάρεται στις «ημέρες καριέρας» άφηνε εν μέσω καύσωνα εκατοντάδες εργαζόμενους να ψήνονται στις αποθήκες του, κουβαλώντας υπέρογκο όγκο προμηθειών κάτω από απάνθρωπες θερμοκρασίες χωρίς να λειτουργεί κλιματισμός. Πρόκειται για μια συνειδητή εγκληματική απόφαση από την πλευρά του Σκλαβενίτη που δεν δίνει κυριολεκτικά δεκάρα για τους όρους κάτω από τους οποίους δουλεύουν οι εργαζόμενοι και το μόνο που τον ενδιαφέρει, όπως κάθε καπιταλιστική επιχείρηση του κλάδου, είναι η αύξηση των κερδών από την υπερεργασία των εργαζομένων και από το ξεζούμισμα των καταναλωτών της τάξης μας, με την ταυτόχρονη μείωση του κόστους παραγωγής. Η μείωση του λειτουργικού κόστους που ευαγγελίζονται τα κάθε λογής αφεντικά δεν είναι τίποτα παραπάνω από την καθημερινή δολοφονία των ανθρώπων της τάξης μας. Ας σκεφτούμε, μόνο πόσο ασήμαντο κόστος είναι για μια επιχείρηση όπως ο Σκλαβενίτης η εγκατάσταση και λειτουργία ενός κλιματισμού μέσα στις αποθήκες και ας σκεφτούμε ακόμη, εάν θα άφηναν ποτέ τις εγκαταστάσεις του supermarket που ψωνίζουν οι καταναλωτές χωρίς κλιματισμό εν μέσω καύσωνα, για να κατανοήσουμε το μέγεθος της φρικαλεότητας και των ευθυνών της επιχείρησης για τον θάνατο του εργαζομένου.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους που αντιλαμβάνονται την καθημερινή τους εκμετάλλευση από τα αφεντικά να οργανωθούν και να αντισταθούν ενάντια στην λεηλασία και την υποτίμηση στην οποία υπόκεινται καθημερινά. Οι νεκροί και σακατεμένοι εργάτες στα εργοδοτικά κάτεργα δεν είναι «νούμερα», ούτε «μεμονωμένες περιπτώσεις», είναι τα τραγικά αποτελέσματα αυτής της υποτίμησης και εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης από τα κάθε λογής αφεντικά. Είναι τα τραγικά αποτελέσματα των όρων εργασίας που μας επιβάλλουν κράτος και κεφάλαιο. Είναι μια πραγματικότητα που αφορά σύσσωμη την εργατική τάξη και μπορεί να ανατραπεί μόνο μέσα από την κατανόηση της συλλογικής μας δύναμης και την μετουσίωση της σε οργάνωση και αγώνα ενάντια στους δήμιους των ζωών μας.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ – ΚΑΜΑΤΕΡΟΥ
