Η 10η του Μάρτη είναι κάλεσμα μνήμης και επαναστατικού καθήκοντος.
Στις 10 Μαρτίου 2010 ο αναρχικός σύντροφος Λάμπρος Φούντας έπεσε μαχόμενος από τις σφαίρες έμμισθων κρατικών φρουρών στην Δάφνη, στο πλαίσιο προπαρασκευαστικής δράσης της οργάνωσης του, του Επαναστατικού Αγώνα. Ο Λάμπρος έδωσε την ζωή του προσηλωμένος στην δράση, στην στρατηγική και τις συλλογικές αποφάσεις του Επαναστατικού Αγώνα, αγωνιζόμενος ενάντια στις αντεργατικές και αντιλαϊκές πολιτικές των μνημονίων που προετοίμαζαν την περίοδο εκείνη η ελληνική κυβέρνηση και η άρχουσα τάξη μαζί με τους διεθνείς θεσμούς οικονομικής εξουσίας, την ΕΕ, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ.
Αυτές οι πολιτικές “αντιμετώπισης” της κρίσης με την μετακύλιση των επιπτώσεων της στην εργατική τάξη και τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα δεν τέλειωσαν ποτέ όπως και η ίδια η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση που μαίνεται και περνά από το ένα επεισόδιο στο άλλο τσακίζοντας τους λαούς και τις εργατικές τάξεις. Η προοπτική δημιουργίας ενός ανατρεπτικού επαναστατικού κινήματος είναι σήμερα πιο επιτακτική από ποτέ και αποτελεί προϋπόθεση για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση απέναντι στην κρίση ενός ξεπερασμένου οικονομικοπολιτικού συστήματος που βρίσκεται σε παρακμή, για το ζωντάνεμα της οργανωμένης αντίστασης στο κράτος και το κεφάλαιο, για να ανοίξει ο δρόμος για την Κοινωνική Επανάσταση.
Ο Λάμπρος Φούντας στον αγώνα αυτό, για τον θρίαμβο της Κοινωνικής Επανάστασης, θα είναι πάντα παρών στην καρδιά των αγωνιστών/τριων, ένα υψωμένο λάβαρο στους αγώνες για την νίκη της επαναστατικής υπόθεσης και την νίκη της ελευθερίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης.
Τιμή για πάντα στον αναρχικό, μέλος του Επαναστατικού Αγώνα, Λάμπρο Φούντα
Λευτεριά στους καταδικασμένους αγωνιστές για την δράση του Επαναστατικού Αγώνα, Νίκο Μαζιώτη και Πόλα Ρούπα
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ – ΚΑΜΑΤΕΡΟΥ
