Προχθές 21 Νοεμβρίου το πρωί πραγματοποιήθηκε έξωση μιας συνταξιούχου από το σπίτι της στην περιοχή του Ζωγράφου. Χαράματα ακόμα, κλητήρες και μπάτσοι έφτασαν στο σπίτι της γυναίκας, παραβίασαν και έσπασαν την πόρτα της, μπούκαραν ετσιθελικά στον προσωπικό της χώρο για να την βγάλουν έξω και να την πετάξουν στον δρόμο. Όλα αυτά για χρέη 15.000 ευρώ.
Τέτοια γεγονότα δείχνουν πόσο ωμή, πόσο βάρβαρη είναι η επίθεση που υφίσταται η τάξη μας τα τελευταία χρόνια. Για το κράτος και το κεφάλαιο δεν αρκεί απλώς η υφαρπαγή του πλούτου που ο κόσμος της εργασίας παράγει μέσα στο ληστρικό τους σύστημα: θέλουν να αρπάξουν και ότι ο κόσμος έφτιαξε από το υστέρημα της κλεμμένης εργασίας του. Σπίτια, μισθοί, συντάξεις, κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, όλα βγαίνουν στο σφυρί. Το μέγεθος της λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου έχει φτάσει σε πρωτόγνωρα επίπεδα, κι όμως, όχι στο αποκορύφωμα της. Υπάρχει πολύς ακόμα δρόμος που θα διανυθεί έως την κορύφωση του αδυσώπητου αυτού πολέμου, η οποία ελπίζουμε να έχει αίσιο τέλος για τον λαό και μαύρο τέλος για το κράτος και τους κεφαλαιοκράτες.
Οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας είναι μια ακόμα όψη της βάρβαρης πραγματικότητας που ζούμε. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτό που ορίζουμε ως «πρώτη κατοικία» είναι κατά βάση τα σπίτια εκμεταλλευόμενων εργατών/τριων που μόχθησαν «για να βάλουν πάνω από το κεφάλι τους ένα κεραμίδι». Είναι τα σπίτια ανθρώπων που δεν είχαν τίποτα άλλο πέραν της εργατικής τους δύναμης, την οποία πούλησαν για να ζήσουν δουλεύοντας και να σηκώσουν τα βάρη ενός ακανθώδους και απαιτητικού βίου. Κι αν, αν μη τι άλλο κατάφεραν μέσα στις δυσκολίες να πάρουν ένα σπίτι, πλέον το χάνουν ή κινδυνεύουν να το χάσουν για να «ρεφάρουν» τα καθάρματα οι καπιταλιστές τις ζημιές από την κρίση του συστήματός τους. Τα σπίτια των ανθρώπων απαλλοτριώνονται και πλειστηριάζονται, ζωές απαξιώνονται και πετιούνται στην απόλυτη εξαθλίωση για να «διευθετηθούν» τα κόκκινα δάνεια ενός παρακμιακού συστήματος που τζογάρει μέχρι και την ύπαρξη του.
Σε πείσμα των καιρών, είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρο ότι η είδηση της έξωσης κινητοποίησε το ταξικό ένστικτο και την κοινωνική αλληλεγγύη χιλιάδων ανθρώπων, που στην περιοχή του Ζωγράφου εκδηλώθηκε έμπρακτα. Μόνο έτσι μπορούν να περιφρουρηθούν κεκτημένα και δικαιώματα, μόνο έτσι μπορεί να διασφαλιστεί η ταξική μας επιβίωση μέχρι να οργανωθούμε και να τους συντρίψουμε. Όσοι και όσες βρέθηκαν προχθές στους δρόμους του Ζωγράφου για να συμπαρασταθούν στην γυναίκα και να διαδηλώσουν την οργή τους απέναντι στα κοράκια των τραπεζών, του κεφαλαίου, των εισπρακτικών εταιριών, απέναντι στο κράτος και τους μπάτσους του, αποτέλεσαν μια ασπίδα αλληλεγγύης και προστασίας του σπιτιού της κυρίας αυτής, που βιώνει μια απάνθρωπη συνθήκη.
Η διαδήλωση αυτή ήταν μια διαδήλωση Αλληλεγγύης πραγματικής και όχι υποκριτικής. Μιας αλληλεγγύης ταξικής που δεν βλέπει πολιτικά συμφέροντα στην έκφραση της προς και από τους ανθρώπους της τάξης μας, που δεν μετρά υπέρ και κατά, που δεν ψάχνει ιδεολογικά ή πολιτικά σύνορα ως προϋποθέσεις άρθρωσης της. Μιας αλληλεγγύης στην βάση της κοινωνικής ενσυναίσθησης και της ταξικής κατανόησης, που κάνει την υπόθεση ενός, υπόθεση όλων. Μιας αλληλεγγύης που βρίσκεται φυσικά στην αντίπερα όχθη της πολιτικάντικης «αλληλεγγύης» των κομματικών μηχανισμών και των καθαρμάτων τους, όπως του Τσίπρα και της Γεροβασίλη, που ενώ ψήφισαν τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και έκαναν την αντίσταση σε αυτούς «ιδιώνυμο», βρήκαν παρόλα αυτά το θράσος και επισκέφτηκαν το σπίτι της γυναίκας, το οποίο και χάνει με φαρδιά πλατιά και την δική τους υπογραφή.
Απέναντι στην οργανωμένη επίθεση κράτους και κεφαλαίου οφείλουμε να οργανώσουμε την δική μας αντίσταση για να διασώσουμε ότι μπορούμε και να αντεπιτεθούμε για να τα κερδίσουμε όλα. Για να περάσουμε από την αποτροπή των εξώσεων στην κοινωνικοποίηση των κατοικιών και τον ισότιμο διαμοιρασμό τους σε όλο τον λαό, σε κάθε άνθρωπο με βάση τις ανάγκες και τις επιθυμίες του στον τόπο διαμονής του. Για να περάσουμε από την αναγκαία σήμερα απόκρουση του τσακίσματος της εργασίας στην κοινωνικοποίηση της, στην κατάληψη των μέσων παραγωγής και την συλλογική ιδιοκτησία του κοινωνικά σχεδιαζόμενου πλούτου. Για να περάσουμε από τον καπιταλισμό και το κράτος στην ακρατική-αταξική κοινωνία.
Γιατί αν δεν διεκδικήσουμε τα πάντα δεν θα μας μείνει τίποτα
Αναρχική Οργάνωση – Κοινωνική Αλληλεγγύη – Ταξική οργάνωση στην βάση
Πρωτοβουλία Αναρχικών Αγίων Αναργύρων – Καματερού
