Το τελευταίο διάστημα σημειώνεται μια προσπάθεια εθνικιστικών και νεοναζιστικών στοιχείων να διεκδικήσουν ορατότητα και να επανέλθουν με προπαγανδιστικό υλικό σε γειτονιές της Αθήνας. Τα σβησίματα αναρχικών συνθημάτων, τα στοχάδια και τα αυτοκόλλητα φασιστικών οργανώσεων έχουν πολλαπλασιαστεί και στις δυτικές συνοικίες και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή των Αγίων Αναργύρων και του Ιλίου απ’ όπου τα προηγούμενα χρόνια οι νεοναζί ήταν εξαφανισμένοι. Πλέον τα φασιστοειδή σβήνουν-γράφουν και διασπείρουν το μισανθρωπικό υλικό τους σε συνεχή βάση χωρίς ακόμα να έχουν πιαστεί επ’ αυτοφώρω.
Οι ομάδες των φασιστοειδών που κινούνται στις περιοχές μας είναι τουλάχιστον δύο: η μια συνδέεται με το κόμμα Κασιδιάρη και κατά βάση αναρτά αυτοκόλλητα με την φάτσα του μαλάκα και η δεύτερη, η οποία αποκαθηλώνει αναρχικό πολιτικό υλικό και πραγματοποιεί εξορμήσεις με σπρέι, εκτιμούμε ότι συνδέεται είτε άμεσα είτε έμμεσα με την χρυσή αυγή. Μέσα στο πλαίσιο “δράσης” των θρασύδειλων σκουληκιών είναι και η καταστροφή δικού μας πολιτικού υλικού το οποίο μάλιστα σε μία τουλάχιστον περίπτωση βιντεοσκόπησαν και δημοσιοποίησαν στο διαδίκτυο. Τα μηχανοκίνητα φασιστοειδή, μέσα στο σκοτάδι της νύχτας φαίνεται να αρπάζουν πανό μας εν κινήσει, δίχως καν να σταματούν, εμφανώς κλασμένοι από τον φόβο τους για πιθανά συναπαντήματα.
Οι κινήσεις των φασιστοειδών βρίσκονται σε ευθυγράμμιση με τις ζυμώσεις που συντελούνται στον ευρύτερο ακροδεξιό χώρο με φόντο τις επικείμενες εκλογές και είναι δεδομένο ότι όσο θα πλησιάζουν, τόσο περισσότερο θα εντατικοποιείται η φασιστική παρουσία προς τέρψιν ακροδεξιών και κάθε λογής ηλίθιων ψηφοφόρων. Ήδη, μέσα από τις συνεδριάσεις του εφετείου της χρυσής αυγής τα φυλακισμένα φασιστοειδή σχεδιάζουν την προεκλογική τους εκστρατεία, προσκαλούν τους οπαδούς τους σε σόου και ποζάρουν με προεκλογικό υλικό. Την ίδια ώρα οι εναπομείναντες φασίστες της χρυσής αυγής οργάνωσαν το φθινόπωρο την ετήσια φιέστα τους στις Θερμοπύλες και πραγματοποίησαν συνέδριο με στόχο την ανασυγκρότηση τους, ενώ τις τελευταίες εβδομάδες επιχειρούν την επαναδραστηριοποίηση τους σε πολλές πόλεις και γειτονιές ανά την Ελλάδα.
Η πολιτική ανασύνταξη των φασιστών που επιχειρείται δύο χρόνια μετά την καταδίκη της ηγετικής ομάδας της Χ.Α. και ορισμένων παρατρεχάμενων τους, αποδεικνύει ότι ο εθνικισμός και ο φασισμός δεν μπορούν να ηττηθούν απ’ το σύστημα που τους γεννά και τους θρέφει. Δεν μπορούν να ηττηθούν απ΄το εθνικό αστικό κράτος που οι ίδιοι υπηρετούν λυσσασμένα ως εφεδρεία του σκορπίζοντας το μίσος μέσα στην εργατική τάξη και την κοινωνία. Οι κατά καιρούς «κόντρες» μεταξύ φασισμού και δημοκρατίας είναι στάχτη στα μάτια του λαού και της εργατικής τάξης που υποφέρουν απ’ την κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα και καλούνται απ’ το ίδιο το σύστημα που τους συνθλίβει να «χειροκροτήσουν» τις αποφάσεις των νομικών υπηρετών του ενάντια στα ίδια του τα παιδιά. Σε αυτό το κάλεσμα συστράτευσης με το «γράμμα του νόμου» δεν πρέπει κανείς να μασήσει ξανά, όπως συνέβη δύο χρόνια πριν.
Ο κόσμος της αναρχίας, τα εργατικά σωματεία, τα φοιτητικά σχήματα, οι ανένταχτοι αγωνιστές, δεν έχουν καμία θέση στα εφετεία των φασιστών για να «πιέσουν» για νέες καταδίκες την σάπια αστική δικαιοσύνη. Δεν έχουν κανένα λόγο να ανταποκριθούν στα κομματικά καλέσματα της σοσιαλδημοκρατίας και των εξ’ αριστεράς νεροκουβαλητών της για να παραστούν στις δίκες. Δεν έχουν κανένα λόγο να σταθούν στο πλάι νομικών που τάχα ως αλληλέγγυοι ζητιανεύουν πελατεία στους δικούς μας συλληφθέντες, αλλά στην πραγματικότητα ο μόνος τους σκοπός, αυτό για το οποίο παλεύουν με νύχια και με δόντια είναι να αναστήσουν τους μνημονιακούς λακέδες του ΣΥΡΙΖΑ ενεργώντας ως άτυπα σκυλιά τους (αν δεν δούμε ορισμένους από δαύτους και επίσημα στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ).
Η μάχη κατά των φασιστών διεξάγεται έξω από δικαστικές έδρες και αστυνομικά τμήματα, τα οποία δεν είναι χώροι επίλυσης των διαφορών μας με τους νεοναζί, αλλά στόχοι προς πυρπόληση. Ο αγώνας κατά των φασιστών διεξάγεται στους δρόμους και τις πλατείες, στις γειτονιές και τους χώρους δουλειάς, στα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Είναι αγώνας συνεχής, που έχει κόστος, έχει έκθεση, έχει ρίσκα. Είναι αγώνας καθημερινός, δεσμευτικός και είναι αγώνας σε όλα τα πεδία πάλης και με όλα τα μέσα πάλης, για το δυνάμωμα της επαναστατικής προοπτικής και την ανάπτυξη ενός επαναστατικούς κινήματος που θα τσακίσει τους φασίστες στον δρόμο για την κοινωνική απελευθέρωση και όχι προς όφελος της αστικής δημοκρατίας. Ένας τέτοιος αγώνας δεν μπορεί ποτέ να χειροκροτά αποφάσεις της “δικαιοσύνης” σε στημένες δίκες και εφετεία ξεπλύματος του οικονομικού και πολιτικού συστήματος.
Απέναντι στο κράτος, το κεφάλαιο και τα ακροδεξιά τους δεκανίκια, ας πάρουμε θέσεις μάχης. Να οργανωθούμε πολιτικά και ταξικά, να σχεδιάσουμε τον αγώνα απ’ την σκοπιά των αναρχικών προταγμάτων για μια άλλη κοινωνία. Να τσακίσουμε τον φασισμό πρακτικά και υλικά, να τσακίσουμε τις ιδεολογικές του προϋποθέσεις μέσα στον λαό, την εργατική τάξη και την νεολαία. Να διεμβολίσουμε τα συστημικά ψευτοδιλήμματα και ανάμεσα στις επίπλαστες διαμάχες φασισμού και δημοκρατίας να προτάξουμε το μόνα πραγματικά ερωτήματα:
Αναρχισμός ή Βαρβαρότητα.
Κράτος και Καπιταλισμός ή Επανάσταση
