15 Μαΐου 1985. Το Γκύζη κάτι μας θυμίζει.
Εμάς και όχι στους μπάτσους. Οι δικοί μας νεκροί δεν είναι αναλώσιμοι, δεν είναι αριθμοί, δεν μπαίνουν σε αναλογίες, δεν ξεχνιούνται ποτέ. Οι πεσόντες του κοινωνικού και ταξικού πολέμου είναι αθάνατοι. Η μνήμη τους συνοδεύει τους αγώνες του σήμερα , βρίσκεται μέσα στις μάχες, στα προτάγματα, στους επαναστατικούς σχεδιασμούς για την ανατροπή του καπιταλισμού και του κράτους. Είναι παρόντες κάθε στιγμή.
Τιμή για πάντα στο μέλος της Αντικρατικής Πάλης Χρήστο Τσουτσουβή
Ζήτω η Κοινωνική Επανάσταση
